Sevgili kelimesi çok derin anlamlara sahip özel bir kelimedir. Çoğunlukla kadın-erkek ilişkilerinde kullanılan sevgili kelimesi aslında daha geniş ve daha spesifik anlamlara sahiptir. Her zaman çok samimi ve sıcak olan bu kelimeyi hayatınızda çok sevdiğiniz insanlar için kullanabilirsiniz. Bir kadın aşık olduğu erkek için de kullanabilir, bir anne de canı gönülden bağlı olduğu çocuğuna “sevgili” diyebilir. Bu kadar geniş ve derin bir anlama sahip olan sevgili kelimesi, aynı anlama gelen bazı kelimelerle daha da özel kullanımlara ulaşabilmektedir. sevgili anlamına gelen kelimeler En az sevgili kelimesi kadar samimi, sıcak ve içten duyguları barındırabilir. Önemli olan hangi kelimeyi kullandığınız değil, onu ne sıklıkla ve gönülden kullanabildiğinizdir.
sevgili anlamına gelen kelimeler En az sevgili kelimesi kadar insanın ruhuna dokunabilir. Karşınızdaki kişiye sevgi dolu tüm duygularınızı aktarırken ona hitap etmenin en iyi yolu “canım” kelimeleri ve aynı anlama gelen kelimelerdir.
Osmanlı Türkçesinde sevgili anlamına gelen kelimeler
sevgili anlamına gelen kelimeler Çoğunlukla Osmanlı Türkçesinde görülür. Eski dilde kullanılan bu derin ve anlamlı kelimeler, sevgili kelimesinin eş anlamlısı olarak kullanılmaktadır. Birçoğu sevgili kelimesinin tek başına eş anlamlısı iken, bir kısmı da sevgili kelimesini pekiştiren ek veya ilave kelimelerle çoğaltmalar oluşturur. İşte Osmanlı Türkçesinde sevgili anlamına gelen kelimeler ve anlamları en açık haliyle; Ahu-yi Simin: Sevgili Aram-ı Can: Sevgili, sevilen güzel Aziz: Şanlı, çok parlak, Sevgili Azra: Sevgili, sevgili Behkele: Narin bedenli kız, Sevgili Can-bahş: Dost, sevgili Cana: Ey Sevgili Canan: Sevgili, güzel, malik-i cemal Canşikar: Sevgili, sevgili, ruhları avlayan, öldüren Cefa-pişe: Sevgili, sevgili, sevgili Ciğer-Güşe: Sevgili, sevgili Ciğer-pare: Sevgili çocuk, çocuk Dil-dar: Bir kalbi idare eden, sevgili Dost: Erkek veya kadın aşık Dürr-i Can: Ruhun incisi, çok sevgili Ehabb: çok sevilen, en sevilen Ehver: Sevgili, sevgili Enis(e): Sevgili Gulampare: Dost, sevgili, sevgili Habaib: Sevgili kadınlar Habib: Sevgili, sevgili, seven, dost Hıyre-küş: Sevgili, sevgili, sevgili Hubab: Sevgili